نبود در تار و پودش           ديدي گفت عاشقه عاشق
                                                               نبودش     
                  امشب همه جا حرف  از آسمون و مهتابه  ،  تموم خونه ديدار اين خونه
                  فقط  خوابه ، تو که رفتي هواي  خونه تب داره  ،  داره  از درو ديوارش غم
                عشق تو مي باره ، دارم مي ميرم از بس غصه خوردم ،  بيا بر گرد تا ازعشقت
               نمردم، همون که فکر نمي کردي نمونده پيشت، ديدي رفت ودل ما رو سوزوندش
              حيات خونه دل مي گه درخت ها همه خاموشن، به جاي کفتر و  گنجشک  کلاغاي
                 سياه پوشن ،  چراغ  خونه  خوابيده  توي دنياي خاموشي  ،   ديگه  ساعت رو
                    طاقچه شده کارش فراموشي  ،  شده کارش فراموشي  ،  ديگه  بارون  نمي
                       باره  اگر چه  ابر سياه  ،  تو که  نيستي  توي  اين خونه ،   ديگه  آشفته
                            بازاريست  ،  تموم  گل ها  خشکيدن مثل خار بيابون ها ،  ديگه  از
                                 رنگ  و رو رفته ، کوچه و خيابون ها ،،، من گفتم و يارم گفت
                                 گفتيم و سفر کرديم،از دشت شقايق ها،با عشق گذرکرديم
                                        گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداري، عشقو
                                                 به فراموشي ،چند روزه تو مي سپاري
                                                        گفتم که تو مي دوني،سرخاک
                                                              تو مي ميرم ، ولي
                                                                 تا لحظه مردن
                                                                  نمي گيرم
                                                                       دل از
                                                                         تو